Gözyaþým bir yaðmur bulutlarýsýn, uykusuz gecemin rüyalarýsýn… sabahsýz yarýnýn umutlarýsýn, gel görki derdimin çaresi sensin, bence bu derdimin ta kendisisin.. kahretsin derdimin çaresi sensin, bence bu derdimin ta kendisisin… Ta kendisisin…
kuru yaprak gibi savurur rüzgar, nereye dokunsam bir yaram kanar.. büsbütün üstüme çöktü bir efkar, eyvahki derdimin çaresi sensin bence bu derdimin ta kendisisin… kahretsin derdimin çaresi sensin, bence bu derdimin ta kendisisin… Ta kendisisin…
bilmemki gönlümü nasýl avutsam, elimden gelsede seni unutsam.. yüreðimi söküp bir yana koysam, gel görki derdimin çaresi sensin, bence bu derdimin ta kendisisin… kahretsin derdimin çaresi sensin, bence bu derdimin ta kendisisin… Ta kendisisin…
Tunç OZANGÝL
Sosyal Medyada Paylaşın:
TAMEL GÜLLE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.