Mýsýrda tanrýlar, güneþi örer.
Nefertiti, King Tut, göç edip gitmiþ.
Ateþtendir kumlar insan yok eder.
O beden, o gözler, çürüyüp gitmiþ.
Þu taþtan heykeller, kalmýþ geriye.
Onlar da, güneþte, kuruyup gitmiþ.
Hayatýn içinde, atlas örtüye.
Bürünmüþ olanlar, yok olup gitmiþ.
Devasa bir mabet, göðe yükselir.
Üstündeki örtü, daðýlýp gitmiþ.
Ýçinde dehlizler, mezar yükselir.
Koynundaki ceset, çalýnýp gitmiþ.
Kalmamýþ geriye, hiçbir þey ondan.
Maddesi tükenmiþ, manasý bitmiþ.
Sevdasý yaþanmýþ, dünkü zamandan.
Tutmuþ saçlarýndan, koparýp gitmiþ.
Þahin HANELÇÝ
08. Temmuz. 2006
Kahire/Mýsýr
/kalin ]
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.