küçük bir sele kapýldým
bakarsam bulutlara
ardý tufan...
eskidenmiþ o dilemma
ben nasýl bilem amma
aþkýn zalim olduðunu
senle ölü doðduðunu
yüreðim yaralý kuþum
kýrdýn kanadýný kolunu
kestin umudun yolunu
koca gökyüzünde bir gece
ayný yýldýzlara takýlan gözler
kimi fotoðraf peþin de zihinler
kimi eski defter de bir kaç hece
çünkü þiirle baþlýyordu
bütün çýkmazlara uzanan yol unutmuþum...
yalan daðlarý yýkar
þapkandan tavþan mý çýkar
hangi aþk mutluluða mermi sýkar
gözüme çektiðin bað
yaný baþýnda oysa dað
yaný baþýnda köklü çýnar...
yaný baþýnda gerçekten görüyorsan
hangi pencere güneyli
hangisi ýþýksýz
hangisi yazýlmýþ alnýmýza...
ben nereden bileydim ki
duvarýn gölgesinde çöküþün
amelesiymiþ insan kendi ömrünün
örermiþ sabýr sabýr her gün unutmuþum...
böyleydi iþte yaþamak
benzemiyordu þiir yazmaya
mutluluðun resmini yapmaya hiç...
gel gör ki geçemiyor insan
harmaný enikonu
anýz olsa da sonu
siyah sayfalara gömerken onu
küser miyiz
nasýl yardan habersiz
öyle çok karanfil kokusu
ama karanfil kan korkusu
sona yaklaþýyor turuncu akþamlarým
býrakýyorum bilinmedik bi sokak tenhasýna...
ben seni...
diyorum
oysa her þafak umut
yetim bir güneþ gibi doðarmýþ güne unutmuþum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
abim... canım abim öğretmenin vedası... yağmur... kuş kanadı... beyaz atlı prens... gökyüzü... gökyüzü... ay yıldızlı uçurtma... şehit çocuk...