ŞİİR -3

ÞÝÝR
Þiiri ben yazdým dersem;
Bir hece öte gidemem.
Þiir beni sezmemiþse,
O þiire, þiir demem.

Geceler kederle dolup
Hecelerde keser olup
Yüreðimi ezmemiþse,
O þiire, þiir demem.

Ayýrmadan candan teni
Koyu gölgede hem beni;
Hem gölgemi çizmemiþse,
O þiire, þiir demem.

Kor yüreðim; zor bilmece
Ýlmik ilmik,hece hece
Bu düðümü çözmemiþse,
O þiire, þiir demem.

Ahmak gönül hýrsýzlarý,
Geceleyin yýldýzlarý
Yar boynuna dizmemiþse,
O þiire, þiir demem.

Yediðinde gönül vurgun
Kaþ altýndan, uðrun uðrun,
Elâ gözü süzmemiþse,
O þiire, þiir demem.

Sevda bahçemi baðýmý,
Gönle sýðmayan daðýmý,
Otaðýmý gezmemiþse,
O þiire, þiir demem.

Akla düþüp anam,babam;
Bir köþede bayram bayram
Yaralarým azmamýþsa,
O þiire, þiir demem.

Divit ile damla damla
Damarýmdaki al kanla,
Kaderimi yazmamýþsa,
O þiire, þiir demem.

Ben, þiir yazmam, yazamam.
Þiir; beni yazan belâm!
Mezarými kazmadýkça
Ben þiire, þiir demem.

Kemal Karapýçak
Sosyal Medyada Paylaşın: