Yaðmur diyordu çocuk, yaðsa artýk çölüme
O kadar kuraðým ki þerha þerha dimaðým
Beklerken ýslanmayý boþ kaldý solum saðým
Ah yaðmur damla damla nüfuz etse külüme
Yaðmur diyordu çocuk deðse solgun gülüme
Onun gülüþü kadar benim hayatla baðým
Son kum tanesiyim ben redifsiz bir uyaðým
Ah yaðmur toprak gibi sarsa ömrü ölüme...
....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.