*** TUT ELLERİMDEN ***

*********************
Umutlarýmýz Sonbahar gibi döküldü yaprak yaprak
Kapalý kapýlar girdi aramýza seninle
Hasret býraktýlar beni gözlerine
Kýzgýn hançerler batýrdýlar yaramýza
Yýktýlar dünyamýzý...Ay karanlýk sularda...
***
Gök, gürlemeler içindeydi bu sabah
Gidiþine iþte isyanlar, yaðmurlar.
Saðnak saðnak indi yüreðime yokluðun...
Bir sen, bir de ben mi böyle kadere mahkum
Kim kapattý gönlümüzü karanlýklara...
***
Aldýlar gözlerini gözlerimden miller çekerek
Soldurdular gönül bahçemin güllerini.
Bir fýrtýna þimdi camlarýmý döven
Zifirimsi gecelerde büyür yokluðun
Ben se þiirler kuþanýrým sana
Kalbim yorgun .
***
Oysa ben bir çýrpýda yýkýlacak deðildim
Yoksa ellerin...gözlerinsiz, iþte ondan
Bir adým ötemde sen varsýn
Ama arada kilitli engellerin.
Kucaklardým gül kokularýn burnumda
Çiçekli aydýnlýklar öpecekti bizi
Þu taþ duvarlar olmasaydý.
***
Þimdi içime Sonbahar yapraklarýiniyor
Yine masmavi olamazmý dünyamýz
Gözlerimden ayrýlýk saðnaklarý yaðýyor
Bir uçurumdan düþüyorum sanýyorum
Tut ellerimden
Býrakma beni...
Yoksa kendimi bulamayacaðým
Yitiyorum yokluðunda...
Tut !
Tut ellerimden.
***

Günay Koçak 14.06.2022
Sosyal Medyada Paylaşın: