BABAM BENİM

Geldim baba baþucuna,
Yaþ dökerim ince ince…
O nasýrlý avucuna,
Toprak dolmuþ benden önce…

Saygý ile eðdim baþý,
Selam aldý mezar taþý,
Mehmet annem can yoldaþý,
Yatar senle gündüz gece…

Aldýn bizden göz mercaný,
Örtün toprak nazlý caný,
Hani Dünya heyecaný,
Sanki ömür bir bilmece…

Fani Dünya yine kanlý,
Her bir zalim yedi canlý,
Þerefsizler þeref þanlý,
Zulüm yapar beyni cüce…

Ýnsan olmuþ paraya kul,
Onur mertlik yýrtýk bir çul,
Vicdan firar ara da bul,
Söz deðersiz hece hece…

Maskesi var her bir dinin,
Meydan þimdi nefret kinin,
Ölsen zamlý kefen sinin,
Mutfak bomboþ aðlar ece…

Beyni boþlar yapar laklak,
Ne edep var ne de ahlak,
Ahkâm keser cahil çaylak,
Âlimlerden hepsi yüce…

Beyler yaþar bol hisarda,
Çocuk gençler hap esrarda,
Yanlýþ yolda kör ýsrarda,
Nice canlar gitti nice…

Edebiyat bizden uzak,
Gence hazýr bin bir tuzak,
Eðitimde her yýl zikzak,
Öðretmendim bilir Lice…

Cantekin der; bu hasbýhal,
Döktüm derdim berbat bir hal,
Benim babam sen hoþça kal,
Aðla bize ben gidince…

Sosyal Medyada Paylaşın: