Elimde gül kokusu kalmýþ Geçmemiþ gözlerinin buðusu Dudaklarýmda karamela tadý Ve bir yerlerde kahve kokusu Ben tütün kokuyorum yine Bir ýssýzda
Beni almaný bekliyorum her zaman ki gibi Unutmuþum unutulduðumu Unutmuþum çekip gittiðini Benim ki de umutsuzluk Olur ya özler gelirsin Ayaklarýma frenleyip
Özür dilemeyi sana býrakmam Ayaklarýna kapanýrdým kapaklama Kahve bitmeden omuzlarýma sarkýp Fýsýldayarak ’hadi gidelim’ de Hesap ödemeyi unutup fýrladýðým güne Çýldýrma demene çýldýrýyorum
Yüzümde bir sýcaklýk ellerim buz Yalnýz ve umutsuz toprak kokusu Seviþince toprak kokardýn Güller açardý ruhumuzda Toprak avuçluyorum özlemine
Coþkûnî
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Coşkun 1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.