Kendime Yettim
Varsa üç beþ kuruþ yýllardan sonra
Yemedim, içmedim, sakladým dara.
Ne gezip tozdum ne de israf ettim;
Varla yetindim ve kendime yettim.
Uzun yýllar âli devletim için
Çalýþtým, çýrpýndým, bilirim niçin.
Her zor beni buldu, her dem baþ ettim;
Haddimi aþmadým, kendime yettim.
Müzikle uðraþtým, az spor yaptým
Birkaç dil çalýþtým ve ilim kaptým.
Yoruldum, yýprandým, pek yazýk ettim;
Çýkarcý olmadým, kendime yettim.
Yüzlerce þiir ve onlarca yazý
Yazdým ve týnmadým kýþý ve yazý.
Yanlýþta ýsrarý mutlak reddettim;
Hiç kopya çekmedim, kendime yettim.
Allah kusursuzdur, kusur kulda çok
Ýmaný bütünde madde hýrsý yok.
Zarar vermemek çün bana zulmettim;
Bir lokma bir hýrka, kendime yettim.
Bal tutan parmaðýn yalasýn, derler
Þirazeden çýkýp herzeyi yerler.
Hep yardýma koþtum, iyilik ettim;
Medet ummadým ve kendime yettim.
14.06.2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.