hüzün
taþlý yollarýn üzerinden topladýðým
anýlarýmý satlýða çýkardým
yaþam öylesine aðýr þimdi
gözlerim beni terkettiðinden beri
kýrýk bir mezar taþýna döndü yüreðim
kör köpekler gibi koklayarak buldum kýyýlarý
yekpare terkerleklerini parçalayan kaðnýlar
yeryüzünün son masumiyetini
de alýp yanlarýna geçip gitmiþ
balýklarýn çoktan terkettiði sularý
yeni bir hikayeye baþlýk olabilirdi yaþananlar
velakin
ilk yaðmur damlalarýnýn ardýndan
iklim bizi arkasý kesilmeyen muson’lara terketti
filmlerin sonunda ölmesi gereken
baþrol oyuncusu gibi kaldým tek baþýma
herkesi öldürmüþtü bir uðursuzluk silsilesi
hoþçakal diyeceðim kimsem yok
bulutlarda ki su damlacýklarýyla vedalaþýyorum
evvel zaman bilginlerine göre
kaybettiðim aðýtlarýmýn arkasýndan
daðýn öte yanýna geçme vakti
güneþin peþinden bir ýlýklýk arayan
ellerim de kalan
bir avuç hüzün ve yokluk
son kayýða binmeden önce
koyacaðým bir aðacýn gölgesine onlarý
topraklarýn çatlamýþ susuzluðuna
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.