ÇOCUKLAR DA ÖLÜR
Burak Erdem Yavrumuzun elim bir trafik kazasýnda ahirete göçüþünün ardýndan
Daha taptazeydi yaþý on idi
Ecel geldi gitti yetim Buraðým
Yollarda yürümek sana son idi
Ecel geldi gitti yetim Buraðým
Babasý annesi yeni göçmüþtü
Dünyanýn boyunu O da ölçmüþtü
Vakti gelmiþ idi yola düþmüþtü
Ecel geldi gitti yetim Buraðým
Henüz üç gün önce oynar gülerdi
Rüzgâr ona doðru acý eserdi
Bakýþlarda gizli var idi derdi
Ecel geldi gitti yetim Buraðým
Haydi, güle, güle bitti acýlar
Tükendi ruhunda gezen sancýlar
Ardýndan gözyaþý döktü bacýlar
Ecel geldi gitti yetim Buraðým
Ýyi ki cennet var iyi ki cennet
Deðilse akýllar getirir cinnet
Gerilerde kaldý arz ý hal minnet
Ecel geldi gitti yetim Buraðým
Bir öðle üzeri deðiþti vatan
Yavru kuþlar gibi uçtu yuvadan
Kurtuldu belki de binler cefadan
Ecel geldi gitti yetim Buraðým
CEYHUNÝ vedaydý o son gördüðüm
Uzanan eliyle hülya ördüðüm
Çocuklar da ölür, gerçek bildiðim
Ecel geldi gitti yetim Buraðým
27.08.2008
CEYHUNÝ
(Mustafa AVCU)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.