sevgiliye seslenişim sustu

kendimi asmak geçti içimden
önümden yâreninle geçerken.
kalbim bir silaha, atýþlarý mermiye döndü
sýkýverdim acýmla, acýmadan.

koþtum arkama bile bakmadan
bir gözyaþý akýtmadan
yüreðime sapladýðýn hançeri
çýkarýp yere atmadan.

bir gölge yürüdü üstüme üstüme
kara yýldýzlar yaðdý önüme
gecede benim kadar öfkeliydi
nedense...
anlayamadýðým bir hüzünle.

savurdum bana ait olmayan seni
rüzgâra býraktým ýlýk nefesimi
altýn kafese konulmuþ bülbül gibi
duyamazsýn artýk sana sesleniþimi.



Sosyal Medyada Paylaşın: