Gidişin
Gidiþin bana inan çok iyi geldi.
Ýyiki gittin, bana o kadar güzel kötülükler etmiþsin ki, sen gittikten sonra kaybolan yýllarým, tükenmiþ umutlarým, elimden kayýp giden çocukluðum, kendime olan güvenim, cesaretim hepsi birden geri geldiler.
Biliyor musun, seni kaybetmek bana benliðimi kazandýrdý.
O kadar uzun süre kalmamýþtýn hayatým’da oysa, belki de hiç olmamýþtýn. Yani ben seni, o kadar da uzun var edememiþtim aslýnda.
Kaybettiklerimde oldu tabi.
Geliþinde saf, temiz, aðlayan bir yüreðe sahiptim. Herkese inanýrdým ve her söylenene...
Hele senin dilinden dökülenlere, nasýlda güvenirdim. Yeni yürümeye baþlamýþ bir bebeðin anasýna, babasýna güvendiði gibiydim.
Yazýk ettin be kendine, çok yazýk ettin.
Benim kazandýklarým da kaybettiklerimden yüce…
Þimdi sen söyle, söyle, çekinme.
Deðdi mi kaybettiklerine?
Mutluluðu, huzuru buldun mu benden gidiþinle? Susma söyle!
Ýyi dinle, senin kaybettiklerin kazandýklarýndan çok daha yüce…
Kazandýðýn anlýk hevesler, anlýk mutluluklar getirecek sana. Huzuru ömrün boyunca bulamayacaksýn unutma. Hep sahte sevdalara kaptýracaksýn kendini, çamura batmýþ gibi en dibe batacaksýn. Kimsenin gücü yetmeyecek o bataklýktan seni çekip çýkartmaya.
Ve o gün de gelecek elbet.
Kýrk gün senin olacak, sadece bir gün benim olacak. Hesap vereceksin yakýp yýktýðýn bu yüreðe, bu dünyada olmasa da mahþerde hesap vereceksin, hesap vereceksin.
10/06/2022
Hamdiye Osman (Hadsiz Kalem)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.