DIŞIM GÜNEŞ İÇİMSE KARANLIK

Usulca koydum baþýmý yastýða.
Gözlerim uyur, gönlümse uyanýk.
Karýþtý hayeller acý gerçeðe.
Duygular duru, hislerimse bulanýk

Hadi gelde çýk iþin içinden.
Kurtulamadým senin elinden.
Söylenir adým alem dilinde
Gecelerim sisli, gündüzüm karanlýk.

Uzar gider muhabbet sehere kadar.
Dilim susar, yüreðimse sorar.
Kalbim kýrgýn, kollarýmsa sarar.
Çeþmeler duru , pýnarlar bulanýk.

Dilim git diyor, gözlerimse kal.
Kalbim at diyor, yüreðimse sar.
Mektubu yaksamda koynumda resmin var.
Lambalar yansada, odam karanlýk.

Bir yanda el açar seni dilerim.
Bir yanda yazdýðým þiirleri silerim.
Bir yanda aðlar, bir yanda gülerim.
Güneþim olsanda içim karanlýk.

Bir girdap bu, alýr yere çalar.
Hava sakin, içimde fýrtýnalar.
Sýzým sýzým sýzlar açtýðýn yaralar.
Dýþýmda pür neþe, içimse donuk.

Garib Þenol, arasatta kalmýþ gibiyim.
Aklýný yitirmiþ derviþin biriyim.
Ruhum ölsede, bedenen diriyim.
Gözlerin ýþýk saçar, dünyamsa karanlýk
Sosyal Medyada Paylaşın: