Sus sus sus Daha nereye Kadar, Umudun Kaçkýnlarý Zaten aforoz, Çerçevenlenmiþ beyine Prangalý Dil, Gerekirse ellere de zincir Karanlýða mahkum Ve Nihayetinde Soðuk duvarlar dostun, Nerden biliyorsun Belki buna demokrasi diyorlar Heceleri zindan Özgürlüðü þeytan, Dedikleri Sen sen Ol Vazgeç Sen olmaktan, Neyine Ki Kafirin Soytarýlýklarý Seni ipe götüren Ýçeride Ve Bazen de dýþarýda Ýþine gelirse Derler Gibi, Ya Güneþ doðarsa Ufuk dudak uçuklatýr mý ki acaba...
* Berlin, 10.06.2022 *
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.