Ne kadar da aydýnlýktýr bir bilseniz Gecenin karanlýðý. Karanlýðýn aydýnlýðý þair geceleri... Görürüz kalp gözümüzle Beynimizin bizden sakladýklarýný . Bulmacalar çözülür , Bilmeceler cevap bulur. Þiir, en hisli elbiselerini giyer , Sürünür en baþtan çýkarýcý kokularýný Sürükler bizi ardýndan. Gitmesen olmaz.
Kelimeler gizlice Dizilir hece hece Kimi kalýn, kimi ince Bazen kayýverir yýldýz misali Avuçlarýndan mýsralar... Arar, bulamazsýn Gök derin, dibi yok yerin.
Dalarýz karanlýðýn gam bahçelerine. Demet demet toplarýz. Hüzün çiçeklerini. Aldýrmadan kanayan ellerimize... Yollamak için yâre Günün ilk ýþýklarýnda. Sonra utanýrýzda Kalýr elimizde kurur çiçekler. Aðlar yürek, ürkek ürkek Damarlarý titreyerek . Aðlar erkekçesine. Sevgilinin sesine, Bir solukluk nefesine