Artýk bitti” dedim kendime Gelmez oldu kuþlar pencereme Bir tüy gibi titriyor gövdem Tutunamýyor dalda yaprak Rüzgar acýmasýz hýrpalýyor Artýk içimi ýsýtmýyor pencerem.
Kederli düþüncelere dalýyorum Hüzün tohumlarý çatlýyor Ve aðlayarak ölen hasretimi Görmezden geliyor kuþlar Çaðrýlarým cevapsýz kalýyor.
Uykusuzum kaç gecedir Hiçbirþey gelmiyor içimden Darmadaðýn eþyalar herbir yerde Açtým tüm pencereleri gök dalgýn Tepemde birkaç sinek výzýltýsý Uyanacak bu kent birazdan Çoðalacak seslerin hýþýrtýsý.
Belki günün baþlangýcýdýr bu Belki bir tutsaðýn salýverilmesidir Belki de kimse inanmýyor bu aynalý þehre Her þeyden az kaldý tükenmek üzere.
Gülmek ister misin bana biraz.
Mustafa Yaman 27 mayýs 2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
A u B a D e Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.