Yüce Dağlar Ceylanı

Tertemiz yaylalarýn rüzgarýyla, yeliyle;
Meltem misali eser, Yüce Daðlar Ceylaný;
Sevda ile inleyen baðlamanýn teliyle;
Uðrun uðrun göz eder Yüce Daðlar Ceylaný.

Asalet ve feraset miras kaldý soyundan;
Nezaketle zerafet gelir onun huyundan;
Servi gýpta eyledi Nihal gibi boyundan;
Kipriði oktan beter Yüce Daðlar Ceylaný.

Allah övmüþ yaratmýþ kusur yok bir yerinde;
Buðulu bakýþlarý iz açar en derinde;
Efsunlu handesiyle yakar her seferinde;
Sevda baðýmda biter Yüce Daðlar Ceylaný.

Ýffet ile namusu nakþeylemiþ kendine;
Doðar doðmaz baðlanmýþ vatan millet derdine;
Ay yýldýzý resmetmiþ yüreðine, beynine;
Kýzýl Elma’da gezer Yüce Daðlar Ceylaný.

Ýlahi ferman ile keklik gibi sekerek;
Meleklerle halleþip, Nurdan iffet ekerek;
Geçtiði menzillere inci, mercan dökerek;
Dünyaya etti sefer, Yüce Daðlar Ceylaný.

Osman Bölükbaþý Dara


Sosyal Medyada Paylaşın: