Öyle bir devre çattým, yalnýz kader açýklar Kaderin cüzlerinden, payýmý alýyorum. Keçeyi suya attým, etrafýmda balçýklar Çamurun özlerinden, kendimi buluyorum.
Fânidir mal ve rütbe, kulluktur asýl gâye Vücudumuz nedir ki, Rabbimizden vikâye Güvenmem varlýðýma, et ve kemik hikâye Bedenimiz topraktan, balçýktan biliyorum.
Ýnce bir düzeni var, evrendeki her þeyin Sen deðilsin sahibi, elindeki her þeyin Veren O’dur alan O, mâlikidir her þeyin O’ndan gelirse hava, nefesi soluyorum.
Sorsan insanoðluna, sevdiði tatlý canmýþ Canýnýn düþmanlarý, nice þeytana kanmýþ Nefeslerin sayýlý, saatler ayarlanmýþ Verilen izin kadar, dünyada kalýyorum.
Gönlü vermek gerekir, ait olduðu yere Güle güle gidersin, o þekilde mahþere Gönül gözü açýksa, ýþýk gelir kalplere Gözdeki ferim kadar, yüzümden gülüyorum.
Allah’a söz vererek, kulluða baþlamýþýz Hedef nefsimiz iken, þeytaný taþlamýþýz Bilerek bilmeyerek, ma’siyet iþlemiþiz Rabbimizden ukbâda, maðfiret diliyorum.
Murat Kahraman Murâdî 05.06.2022/Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Kahraman Murâdî Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.