TuTun

Tutun beni tutun hayallerim düþüyor
Hevesim kýrýlýyor, umutlar zal oldu
Zülm doldu avuçlarým dualar olmuyor
Bir çuval topraðým kimse ot ekmiyor

Tutun beni tutun dilim yoldan çýkýyor
Onca din bir olan Allah’ý bulamýyor
Kýyamlar secdeler artýk nefse kadar
Canýna dokunduðun yerde ifrit bitiyor

Tutun beni kör olayým bu tiyatroda
Pazarý kuruldu, ayetler tezgâhlarda
Alan þöhret, alan devlet, alan pir oldu
Ben yaþadým, almadým zülm þiar oldu


Tutun beni tutun çýkýyorum serden
Perdeler deðiþiyor, geçiyorum kendimden
Muhtacým, oda, yalnýz sana olsun ….
Zindanlar deðil,sen geçiyorsun þiirden
Sosyal Medyada Paylaşın: