ÜLKEMİN ÇAMURU

Hýzlanýyordu adýmlarým
Kaldýrým taþlarýna inat
Düþünceden hýzlý olamazdým biliyorum
En kötü ihtimal
Konuþma halinde vurulabilirdim
Bir kýrk yýlým daha yoktu benim

Hiçbir zaman çocukluðum
Tarihi eser olmadý benim
Yada elimde kalan misketlerim
Öyleyse geçmiþe dönüþüm neden

Beþ kuruþla aldýðým kutu bisküvi
Belki en büyük mutluluðumdu
Suratý asýlmazdý bakkalýn hýrsýzlýk ayýptý
Ýpimi sarardým topacýma dönerdi
Alavere dalavereler yoktu
Çocukça yarýþýrdým
Þehir eþkýya kesilene kadar

Köþeler tutuldu parsel parsel
Bileði olup yüreði olmayanlar
Çek senet mafyasý sýraya girdiler
Emek vermeden kýsa yola gittiler
Bununla da yetinmediler

Dur tabelasýnda faili meçhuller
Tezgah altýnda uyuþturucu tacirler
Yetimin ekmeðinde ünlü hortumcular
Ergene koncular susurlukçular
Bir birine peþkeþ kaçakçýlar
Kan döken kan emen prinalar

Ben misketlerimi yuvarladýðýmda
Gökkuþaðý renklerini kirleten
Ülkemin çamurunu
Cumhuriyetin tertemiz memleket onurunu
Ýstiyorum
Ýþte geçmiþe dönüþüm bundan



27.8.2008
SOKAK ÞAÝRÝ

Sosyal Medyada Paylaşın: