GüLİZAR

Ýnsan dediðin deðiþtirir yaþadýðý çevreyi
Kendine yer açar,
Güzellikler katar sorgusuz.
Saksýya çiçekler dikip duymaya çalýþtý kokusunu,
Çöp kokularýndan ayýrarak.
Ve bir oda daha ekledi Allaha sýðýnarak.
Gülizar aza kanar.
Sarar bebeciklerini topladýðý hurdalarla.
Besler iki can parçasýný,
Pis kokulardan uzaklaþýp, bebeciklerini koklar ara ara.
Biri Selan,
Diðeri Osman.
Biri bir,
Diðeri iki.
Gülizar’a sorsalar
Yaþ farký ne diye,
Der, sütüm kesilmedi ki.

2007 Ekim 31
Eller yýkanmamýþtýr henüz.
Bebecikleri uyurken koklar Gülizar.
Ek bölümde harlanmaktadýr soba.
Lastiklerin yanarken çýkardýðý ses
Korku salmýþtýr çoktan.
Ama bu korkuya alýþmýþtýr Zade.
Alýþmakla kalmaz
Bir de çaydanlýk tutuþturmuþtur üstüne.
Taze dem kokusu tane tane damlamýþtýr,
Naylon duvarlarda, tavanda.
Osman cigarasýný savurur.
Bir küçük el arabasý alsam,der.
Ne plastikler naylonlar toplarým.
Buraya gelene kadar
Kaç el karýþtýr,der
Þu kadarcýk çöpü.
Zade dede görmüþ,bitirmiþ adam.
Yorgunluðunu dinler sedire uzanmýþ.
Düþünür görünüp kestir ara ara.

Gülizar çaylarý koy.
Ört bebecikleri üzerini.
Sýcak olduðuna bakma, soba söndü müydü?
Vahþi köpek gibi ýsýrýr soðuk.

Gülizar çaylarý koyarken
Bir kývýlcým sýçrar.
Her gün ateþi seyrettikleri delikten.
Söndüreyim diye fýrlayýnca Zade dede
Alevin içine düþer dem kokusu.
Düþen soba kusmuþtur tüm alevini.
Bir anda parlayýnca ortalýk
Açýkta kalmýþlardýr.
Üzerlerini daðlamaktadýr erimiþ naylonlar.
Ve iki oda erimiþ naylondur yerde.
Bebeler gelir aklýna Gülizar’ýn
El attýkça ellerine yapýþýr erimiþ naylonlar,
Osman yanýklarýnýn acýsýný unutup
Ne bulmuþsa çevrede
Daðýtýr alevleri öbek öbek.
Hýçkýrýk olmuþtur
Gülizar’ýn içinde iki bebek.
Yaþýný sorsalar
Sütüm kesilmedi ki der, Gülizar.
Karaman Belediye Çöplüðü
Tek sütunluk küçük bir haber;
Gülizar aza kanar.


02.08.2008 Çivril
Devrim Ser ÇÝNDEMÝR




Sosyal Medyada Paylaşın: