Anne Sevgisi

ANNE SVGÝSÝ
Bana yolda yürümeyi, sen öðrettin
Ýlk adým atmayý, sabýrla bellettin
Anneydin öðretmendin, hepsine yettin
Sen olmasaydýn eyer, ben yoktum anne

Yemeyipte yedirdin, beni besledin
Doyunca karným, uyumamý istedin
Öpüp okþadýn, yavrum diye sesledin
Sen olmasaydýn eyer, ben yoktum anne

Gözümü açtýðýmda, gördüðüm sendin,
Kundaða yatýrýp, uyu yavrum derdin
Daha doðmadan, bedenime can verdin
Sen olmasaydýn eyer, ben yoktum anne

Yanýmda sendin, baþkasýný tutamam
Sen olmasaydýn anne, inan yatamam
Can veren sensin, hiçe sayýp atamam
Sen olmasaydýn eyer, ben yoktum anne

Yokluðunda gözümden, akardý yaþlar
Olmasaydýn, bu gönlüm nerede kýþlar
Göremeyince seni, karanlýk baþlar
Sen olmasaydýn eyer, ben yoktum anne

Yokluðuna alýþmam, inan ki çok zor
Gel artýk yanýma, kalbime düþtü kor
Kalbimde yanan ateþi, gel bana sor
Sen olmasaydýn eyer, ben yoktum anne

Yýllar yýlý oldu, gelmiyorsun bana
Senin yokluðun, azap verdi bu cana
Anne sevgisi, büyük derstir insana
Sen olmasaydýn eyer, ben yoktum anne

Anne yokluðu inan, en büyük dertmiþ
Annesiz olan insan, yalnýz bir fertmiþ
Kalbimde hala sensin, seneler geçmiþ
Sen olmasaydýn eyer, ben yoktum anne

Annesiz olmaz hayatýn tadý tuzu
Annesiz bir evladýn, güler mi yüzü
Yazar garip Midayet, yok baþka sözü
Sen olmasaydýn eyer, ben yoktum anne
(0768) Temmuz 2009
Þair Midayet Kara
Sosyal Medyada Paylaşın: