Dertleşecek Yâr!
Gözyaþým kaldý mý diye aðladým,
Kalmamýþ, hâlimi pek geç anladým.
Hüznüm eski dostum, iyi ki o var,
Sýðýnacak liman, dertleþecek yâr!
Dertler devindikçe kuleler ördüm,
Onlara bakarak kendimi gördüm.
Acýlar, aðrýlar, sýzýlar hep var,
Elbet hepsi her dem dertleþecek yâr!
Var mý diye gerçek dostlar aradým,
Maziye dalarak sýký taradým.
Ýyi gün dostlarý vardý, yine var,
Anýlar vefalý, dertleþecek yâr!
Umut tükendikçe geçmiþe döndüm,
Arada parlayýp mum gibi söndüm.
Özüm hiç yitmedi, muhkem yapým var,
Elbet duygularým dertleþecek yâr!
Yâr diye yarlardan aþaðý aktým,
Gözyaþým diyerek yaðmura baktým.
Aklýmý bilemem, biraz zekâm var,
Çözüm arar bulur, dertleþecek yâr!
Direnç güçlendikçe coþku da artar,
Yaþama coþkusu kantardýr, tartar.
Ýnancým güçlüdür, ne mutlu ki var,
Elbet dimað ve kalp dertleþecek yâr!
06.06.2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.