Nesi var bulutlarýn? Anlamadým nasýl güzeldiler. Beyaz beyazca Dolanýrken gökyüzünde... Birden bir gürültü koptu. Çarpýþtý kara bulutlar Öfke dolu... Kim kimi kýzdýrdý ki? Koptu kýyamet Gök gürül dedi. Çaktý þimþekler. Belli ki kavga var yukarýlarda... Birden baþladý akmaya Bulutlarýn gözyaþlarý. Ne aðlama... ne aðlama... Bardaktan boþanýrcasýna... Su doldu her yer. Boyun büktü çiçekler. Neyse ki uzun sürmedi. Sanýrým güneþ teselli etti. Girdi araya... Býraktý aðlamayý bulutlar. Öyle güzel oldu ki... Doða yýkandý kirinden. Her yer; Çiçekler büründü çið tanelerine. Hafif bir rüzgar sallarsa... Dökülecek üzerlerin den þebnemler.
AYÞE KARAN
iki gündür akþam üzeri kapan kýyamet sanki fýrtýna ve yaðmur aynen dizelerdi ki gibi
Sosyal Medyada Paylaşın:
AYSE 09 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.