Ne zaman çýksam seyre, geceyi Yanýmda oturuyorsun sessizce Ay’a bakýyorum yüzünü çerçeveler Yýldýz sayýyorum biri düþene dek Gözlerim yere çakýlýyor Kýyýda sessizlik Aðaçta gölgen Baþým duman Kalabalýk
Nefesin Bir heves ki Sesin soluðun duyulsa Saçlarýn omzumdan taþsa Yüzün düþse yüzüme aynam Beraber yýldýz seçsek siyah mavide Hayalini kursak gelecek güzel günlerin Gök gürlemeden güneþ doðmadan þafaða Fýrlatsak bütün taþlarý sektirerek boþluðuna
Daðýlsa bulutlar Çoðalsa umutlar Sende beni, ben gibi sevsen
Coþkûnî
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Coşkun 1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.