Utansın
UTANSIN
Bir günlük ömrü olan kelebekler gibiyim
Beni bu hale koyan o zalimler utansýn
Acý ve kinle dolu duygulara gebeyim
Gözyaþlarýma kýyan þu hainler utansýn.
Kimsenin hayatýnda oyuncak deðilim ben
Artýk taþlaþtý kalbim istediðini yap sen
Kýrmaktan çekinmem bak hep üstüme gelirsen
Kalbime zehri koyan bütün eller utansýn.
Cesetten hiç farkým yok, ruhsuz kaldý bedenim
Bir lokma umut için yok hiç yardým edenim
Daha da mý sayayým, görülüyor nedenim
Tüm duygularýmý soyan, o hýrsýzlar utansýn
Sinem bastýkça tuzu çokça canýmý yakar
Þu benim kaderime niye hep zalim çýkar
Bir katilin elleri böðrümü fena sýkar
Ölümümü hiç sayan görgüsüzler utansýn
Karanlýk bir sokakta yol bulmak kolay mýdýr
Bozulmuþ pusulaya yön sormak alay mýdýr
Kuyuya düþen insan çýkýnca olay mýdýr
Boðup ruhuma kýyan o katiller utansýn.
02.06.2022
Mercan Nur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.