UYKUSUZ GECELERİN DÜŞLERİ

UYKUSUZ GECELERÝN DÜÞLERÝ

“ Dokunmayýn gözlerime
Yýllanmýþ hatýralar uyur
Hayata açýlan pencere
Bir gün ölümle son bulur. “

Diye düþünürdü de hep
Anlatamazdý içinde yaþadýðý fýrtýnalarý
Oysa bir zamanlar
Herkes gibi onunda düþlediði hayalleri vardý
O da sevip sevilmiþti kendi gönlünce
Sevmiþti amma ,sevilmiþ miydi bilmiyordu zavallý

Zira O nun zamanýnda sevgi ve sevmek günah.
Seviþmekse külliyen yasaktý.
Ve hatta suç gibi bir þeydi sanki

Hasret ..acý.. ayrýlýk elbette o zaman da vardý
Görünce onunda kalbi pýr pýr eder yüreði çarpardý

Kendi sevgisini anlatamazdý belki amma
Baþkalarýnýn sevdasýný okur dinler
Dinledikçe de imrenir içi gider inlerdi..
Yada öyle düþünür öyle teselli bulurdu

Yýllar sonra aramýþ bulmuþken gönlünün güzelini
Açýlamamýþ söyleyememiþti sevgisini bir türlü

En iyisi onu uzaktan sevmek belki diyerek
Teselli verirdi yüreðine biraz da gönlünü serinleterek

Oysa ne kadar isterdi aþýk olduðu sevgiliyi
Yada aþk denen o kutsal hikayesini anlatmayý
Ýsterdi ama sanki duygu ve düþünceleri ipotekli
Eli kolu kelepçeli dili baðlýydý

O böylesine çýkarsýz severken deli gönlünce
Sevdiklerince sevilmiþ miydi
Bilmiyordu ne kadar dý ..yada nice

Ne kadar isterdi
Çýkarsýz bir sevda beklentisinde
Çocukluk ve gençlik hayallerinin gerçekleþmesini
Beklenmeyen bir anda uðrarken hayali sükute
Oysa ne düþler kurmuþtu sevgiliye sevgiden öte

Yani demem o ki güzelim ;
Uykusuz gecelerin düþleri
Yaþanmamýþ çocukluðun gençliði
Sevilmemiþ yüreðin hayali de olmazmýþ deme ki

Sözün özü senin anlayacaðýn göçmen kýzý
Hep iki parça dediði o yürekte
Bir kez daha anladý ki
Sevginin ölü doðduðu gönlünde
Hasret yürek yarasý özlem dinmeyen bir sýzý

Kaþif Kani ERTÜRK eðitimci þair yazar
Sarýkaya þair ve yazarlar derneði baþkan yardýmcýsý

NOT : Mazinin dehlizlerinde unutulmuþ ,yýllar öncesine ait siyah beyaz bir resmin düþündürdükleri..
Sosyal Medyada Paylaşın: