Ayrýlýk can yakarmýþ derlerdi inanmazdým
Ayrýlýk dedikleri yangýnýn ta kendisi
Ayrýldýðýnda insan kahr olacak sanmazdým
Ayrýlýkmýþ demek ki kahýrýn efendisi
Ýnsanýn yüreðine eker kederli hisi
Aynalar cemalini yansýtýr baktýðýmda
Saksýda duran güller seni hatýrlatýyor
Günün ilk ýþýðýyla dýþarý çýktýðýmda
Yüzüme esen yeller seni hatýrlatýyor
Uzayýp giden yollar seni hatýrlatýyor
Günler gelip geçsede devam etsede hayat
Senden ayrý an bile tüm hüzünlere tabi
Öyle bir doluyum ki bilsen heyhat ki heyhat
Yokluðun benliðimi yakar ilk günkü gibi
Dünyayý üzerime yýkar ilk günkü gibi
Dizeler seni yazar þarkýlar seni söyler
Ýþittiðim her sözde mutlak geçiyor özün
Mevsimler deðiþsede geçsede aylar yýllar
Dokunduðun her þeyde taze duruyor izin
Daðlasamda yaramý geçmek bilmiyor sýzýn
Asude rüyalara kapýldýðým bir an da
Kulaklarýma seni fýsýldar vuslat kuþu
Gördüðüm saadetin kývamý kâfi ton da
Ýstediðim mevladan bitirmesin o düþü
Gelip geçiciysede yeter bana bu huþu
Mehmet Kýlýçel
Soðukdoðulu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.