Rüzgar esmes benim þehrimde güneþ hep ensede biter daðlar uzaktýr benim þehrim yazýn kavurtucu sýcaklýðý yakar yüzümü anlýmý betona kuma batmýþ bir þehir benim þehrim çiçek miçek açmaz baharýn geliþi hissedilmez benim þehrimde daðlarýn doruklarýnda yazýn ortasýnda kalan karlarda yok hele ilk baharda açan papatyalarda yok gövdesi beyaz altý beyaz mantarlarda yok daðlarýn yamaçlarýna tutulan acý ekþi ýþkýnlarda yok benim þehrimde beton var sadece beton...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Denizin âsigi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.