Kemâle ermedinmi
Neyin var ey insan
Dün yaptýn niþan
Kemâle ermedimi yaþýn
Niye attýn yüzzüðü.
Neyin var ey insan
Þatafatlý yaptýn düðünün
Bir gecelikmiydi gönlün
Niye girdin bunca külfete.
Neyin var ey insan
Dün yaptýn nikah
Sevgilimi buldun bu sabah
Niye gittin hakime.
Neyin var ey insan
Sabrý þükrü kuþan
Kýsadýr ömür biter yaþam
Niye Abdil’im bu kafiyen.
Suçlu benim, de !
Günümüzde böyle bir yapýyý görüpte mutlu olmayacak birisi mümkün deðil gibi , çünkü oldukça mütevazi ve görsel olarak da ruha hitap edici bir mekan.
Apartmanlar, birçok kiralýk evler , havuzlu villalar, içlerindeki oldukça ihtiyaç dýþý kalabalýk döþemeler ,gardoroplarýmýzda sayýsýz farklý renklerde giysiler, ayakkabýlar , farklý markada arabalar. Sevgiden ziyade mal mülk için yapýlan izdivaçlar günümüz insanýnýn burnundan fitir fitir geliyor.
Oysa mütevazilik her halin üzerinde olmalý. Bir tutam çiçek misali, Sevgi hakim olmalý gönüllere. Bu sevgi ile onlarca apartmana havuzlu villalara üstün gelip yaþamdan tat alabileceðimiz az ve ucuz bir hayatý tercih ederek mutlu olmak bizim elimizde iken zoru, zorbalýðý bencilliði bir birimizi dinlememeyi ukâlalýðý tercih ederek apartmanlarý villalarý sanki uluslar arasý savaþ meydanýna çeviren karekterlere döndük, sevgimizi ikinci üçüncü hatta en son raflara kaldýrarak . Medeniyet buysa yerin dibine batsýn.
Biz bu deðiliz . Bizler çadýrlardan bir çift sofalý evlerden Anadolu da mütevazi hayat yaþayan dedelerin ebelerin torunlarýyýz .
Oburluk ve hiç yoktan mutsuzluk ifadeleri kuracak katekter bizlere yakýþan karekterler deðildir .
Elimizdekinin ve yanýnýzdakinin kýymetini bilerek mutluluðumuza mutluluk katmak varken eriþemeyeceðimiz hayaller peþinde olmak mutsuzluklara sebep teþkil eden hal ve hareketler günümüzün hastalýðý. Kiþi kurduðu hayali bile ahvali üzre kurmalý ki hayal kýrýklýðý yeni hastalýklara vesile olmasýn.
Neyin var ey insan
Dün yaptýn niþan
Kemâle ermedimi yaþýn
Niye attýn yüzzüðü.
Neyin var ey insan
Þatafatlý yaptýn düðünün
Bir gecelikmiydi gönlün
Niye girdin bunca külfete.
Neyin var ey insan
Dün yaptýn nikah
Sevgilimi buldun bu sabah
Niye gittin hakime.
Neyin var ey insan
Sabrý þükrü kuþan
Kýsadýr ömür biter yaþam
Niye Abdil’im bu kafiyen.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.