MEFTUN OLDUM

Seher vakti bir kuþ kondu pencereme.
Cik cik diye feryad ediyordu sanki
Açtým, açmaz olaydým perdeyi.
Bir çift yeþil göz göründü gözüme.
Meftun olup baka kaldým cemaline.

Titriyordu korkmuþtu besbelli.
Bir Þahin takýlmýþtý peþine.
Uçtu, geldi kondu elime.
Öyle bir baktý ki yüzüme.
Meftun olup baka kaldým cemaline.

Çýrpýyordu yüreði fýrlayacak gibi.
Kesilmiþti sanki nefesi
Kurumuþtu aðzý dili.
Derin bir nefes alýp büktü boynunu.
Meftun olup baka kaldým cemaline.

Sýðýnacak bir liman arar gibiydi.
Deli boranlardan geçmiþ biriydi.
Yüreðinde sevdanýn hüznü yüklüydü.
Bir offf çekti ki, oturdu içime.
Meftun olup baka kaldým cemaline.

Hadi anlat dedim, dili tutuldu.
Yaðmur gibi boncuk boncuk döküldü.
Dinledikçe yandým, yüreðim söküldü.
Garip Þenol, boynumuz büküldü.
Meftun olup baka kaldým cemaline.
Sosyal Medyada Paylaşın: