GEL ZAMAN, GİT ZAMAN

Kiminde nasýl geçerse geçsindi
Kiminde at baþýydý o, yetiþmek için
Kimi har vurup savurdu bilmeden
Doldurdu içini birileri, kýymet bilendi.

Aðlattý yeri geldiðinde bizleri
Sýzlattý bir hayli yorgun dizleri
Ufka bakarken yaþaran buðulu gözleri
Hapsetti resimlere, sanki yok etti.

Dursun istedik kiminde durmadý, durmaz
Yavaþ dedik, aheste, hiç kulak asmaz
Siz söyleyin þu zamana çokça yaramaz.
Okudu bildiðini rutin, kimseye kulak asmaz.

Bir ezanla kulaktaydý, son ezanla kýyamda
Bir kucaða verdi bizi anneydi ve biz çocuk,
Koydu imamýn önüne kabirdeyiz, say ki yoktuk.

Yemek vakti miydi gelen
Daha top oynayacaktýk hani
Girdik bir kapýdan içeri
Hayalmiþ bunlar ta dünden.

Ayný gözlerle baktým oysa, ayna yalandý
Ayna doðru ise bu suizandý
Hani simsiyahtý saçlar, hilâl gibiydi kaþlar
Startý verilmiþ çoktan, tükenmekte günler, aylar.

Deminde yaþamak varsa, zaman ömre katandýr
Piþmanlýk bâki kalansa, acýlý bir hezeyandýr
Sevgiyle bölüþene kat be kat kazanýmdýr
Savurup tüketene sonunda bir figândýr.

Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın: