SEVİP DE KAVUŞAMAYANLARA...

Artýk unutuyorum seni
Daha az seviyorum...
Daha az düþünüyorum...
Rüyalarýmda bile görmüyorum

Küllenen alevler gibi...
Eriyen karlar gibi...
Küreselleþen dünya gibi...
Batan güneþ gibi...
Gecenin karanlýðý gibi...
Her güzel filmin mutsuz sonu gibi ;
Daha az seviyorum seni

Anlýk mevsim yaðmuru misali,
Ýnce ve hýzlý...
Alýþmaya alýþmak kadar zor ,
Unutmayý unutmak kadar kolay

Sanki mühürlemiþler dilimi ,
Sevilen bir þarký gibi ölümsüz...
Kýrbaçlanan bir kölenin yara izleri kadar acý verici...
Belki dönüþü yok bu mührün ama ,
Kalbim her daim bekçisi bu hüznün

Unuttum desem de ,
Haykýrsam da dünyaya zaferimi ,
Yalan söyleyemiyorumsol yanýma
Hafif bir sýzý hissetti mi aniden ,
Hemen hatýrlýyor kendiliðinden
O unutamadýðý gözleri canlanýyor hayalinde

Herþeye raðmen Unut! diyorum
Unut ! Getirme aklýna gözlerini
Eðer karþýlksýz kalýrsa bu sevdan
Her ilkbahar yaðmuru sana onu getirecek
Yeni aþklar süslese de yüreðini ,
Ýlk aþkýn izi , asla silinmeyecek !


SÖZ VERDÝÐÝM ÜZERE ; SEVÝP DE KAVUÞAMAYANLARA...

SUMRU ...
Sosyal Medyada Paylaşın: