Meçhul Asker
( o meþûm harb-i umumi günlerin de )
Elinde mavzeri virane yoldan
Gidiyor bir asker fizana doðru
Bir çift göz bakýnýr onun ardýndan
Sordu ; hey nereye ? ne yana doðru ?
Belki sevdiðiydi yada niþanlý
Alevli gözleri kor gibi kanlý
Senden daha güzel çok ulvî , þanlý
Dedi ; yol göründü turana doðru !
Ýstemem ardýmdan aðýtlar yakan
Sevdiðim dön diye yollara bakan
Bir þimþek misali ufukta çakan
Billûr sütunlardan imana doðru !
Gitti meçhul asker bakmadý geri
Hatýrasý kaldý ayak izleri
Sanki bir Ýlâhi sesti , ileri !
Gel diye çaðýran vatana dogru !
Sular deþer gider küfrün bendini
Yiðidin yüceltmiþ iman fendini
Gökkubbe alkýþlar artýk kendini
Aðuþunu açmýþ sultana doðru !
Üzülme baþýný dik tut ey kýzým !
Benimdir kederin , benimdir sýzým
Bak onun yoldaþý kutup yýldýzým
Nurdan kandillerle atana doðru !
Bir yanda Muhammed ! bir yanda Ýsa !
Bir yanda Alparslan ! bir yanda Fatih !
Olmasýn gönlünde ne hüzün , tasa
Ona makber oldu bin yýllýk tarih
Vatan topraðýnda yatana doðru !
Bayraða kanýný katana doðru !
k.a.gazioðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
arslan gazioğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.