DARDAYIM, BUHRANDAYIM

Dardayým, Buhrandayim.

Dardayým, buhrandayim.
Ben yine sizin evin yokuþlu sokaklarýndayým.
Dolanýyorum umutsuzca, bir aþaðýya bir yukarýya.
Yine çýkmadýn pencereye,
Ben yinede bakýyorum belki çýkarsýn diye
Olmayacak bir umut taþýyorum yüreðimde.
3 ay geçti aradan, sen beni býrakýp gittin.
Beni çýkýlmasý zor olan, kör kuyulara ittin.

Dardayým, buhrandayým.
Ben her zamanki gibi göz göze geldiðimiz yerdeyim.
Bakmaktan usanmadým, bir adým geri atmadým.
Gözlerim pencerenizi süzerken, hayalini görür gibiyim.
Seni göremiyorum,duyamýyorum tutamýyorum.
Ýnan artýk ben bu hasrete dayanamýyorum.
Hasret dediðin nedir, ben zaten yangýn yerindeyim.
Alev sarmýþ benim bedenimi, kavurdu hasretin yüreðimi.

Dardayým, buhrandayým.
Ben köþedeki direðin ordayým. Belki ekmek almaya gelirsin,
Gözlerinin ucuyla beni süzersin.
Bekliyorum umutsuzca, belki çýkar gelirsin.
3 ay oldu sen gideli, ben gitmedim hala burdayým.
Bana býraktýðýn gülücüðün hayalini taþýyorum gözlerimin önünde.
Evinizin yokuþlu yollarýný, adým adým saydým kaldýrým taþlarýný.
Sanki üstüme üstüme geliyor çevremdeki binalar.
Yollar daralýyor sýkýyor beni
Güneþ tepemden beri yakýyor bedenimi.

Dardayým, buhrandayým.
Gece sabahlara kadar ben pencerenin önünde nöbetteyim
Bir umut iþte belki bakarsýn diye
Biliyorum sen çoktan gittin, beni bu yollarýn Mecnunu ettin.
Birdaha dönmeyecek, dönemeyeceksin.
Bendeki bir umut iþte, ya gitmediyse diye.
Belki þaka yapýyordur dedim, ben kendi kendime.
Artýk anlýyordum gerçeði, þaka deðildi bu.
Bana bir kabus bir karabasan çökmüþtü üzerime.
Kabul etmesi zordu, dinlemiyordu gönlüm.
O benim diyordum, bende onun.
Onunla beraber olacaktý sonum.

Dardayým, buhrandayým.
Aþaðýdaki caminin avlusundayým.
Yalvarýyorum Allah’a, ya sabýr ver ya yâri.
Dayanamýyorum artýk, kabussa uyandýr sis perdesiyse kaldýr.

Aþýk turan’ca
30. 05. 2022
aslýnda çok eski bir tarihte yazýldý.
Sosyal Medyada Paylaşın: