Öksüz!

umut fakirin ekmeði derler..
ne umudu kalmýþ ne bir hayali
gülüp eðlenirken eller..
içinde büyümüþ yoksulun çilesi..
itile kakýla yollar eskitmiþ
yeri göðü sarmýþ derdi..
kurtlar sofrasýnda heder
gözlerinde nem aðlamýþ besbelli
gönlü baba kucaðý ister
tükenmiþ neþesi titrer elleri…
yüreðinde hasret, nice keder
arar durur anne þefkati…
yeter hor görmeyin yeter !
neylesin öksüz yokki kimsesi..

Nursel Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın: