BULAMADIM…
BULAMADIM;
Þehire, köye, kasabaya insem
Yüzüne bakacak insan bulamadým
Sokaklarda dolaþýp dursam
Derdimi dökecek insan bulamadým.
Baktým etrafa anlayýþý kýtca
Dinlemiyorlar hiç, yaptýklarý sertçe
Herkes birbirini kucaklardý mertçe
Karþýma çýkacak insan bulamadým
Ýhtiyacým var diye kapýlar çalsam
Allah muhafaza sokakda kalsam
Düþüp bayýlýp, saçýmý yolsam
Elimden tutacak insan bulamadým
Herkes bir tuhaf olmuþ
Anladýmki insanlýk ölmüþ
Hep iyiliði kendinden bilmiþ
Yanýmda yürüyecek insan bulamadým.
Þeytanlýk yapar, hayýrdan kaçar
Ver coþkuyu diyerek kendinden geçer
Baþkasýný düþünmez kendisi için Yaþar
Çay içecek insan bulamadým
Yüreðime saplandý acý
Yüzbinkere olsada hacý
Halkýn ipine sarýlmaktýr ilacý
Kul hakký yemeyen insan bulamadým
Hayýr hasenattan elini çekmiþ
Ana-babalarýn yüregin yakmýþ
Doðru yolu býrakýp, eðriye sapmýþ
Samimi, dürüst insan bulamadým
Þerife Bozoglan-Eker
25-01-2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.