Hüzünlü bir akþamýn Bahtý kara yerinde Aðladým, aðladým senin yokluðuna Bir gül kalanmýþ oda solumda Çektim çektim kokularýndan Savurdum, savurdum yalnýzlýk dünyama…
Düþünme burada seninle öleni Kaderim yazmýþ iþte böyle Mevsimler de geçer, gelir belki baharda Son mektubunu açtým Aktýkça aktý gözyaþýmda Seni sordum seni sordum hayalmiþ buda
Ey kelam dili gözlerdeki ýþýða bak; Seni yansýtan ilahi bir aþk…
Dün durduðun yerde seni aradým Bir gölge düþtü içimdeki düne Þakaklarýmda soðuyan ayaza benzer Zemherisi bizden çalýnan
Ne kadar beklesem de Aslýnda güneþ yokluðundu Pencere önünde umutlarla öldüðüm Sonunda bir perde kapandý Ay bulutlarýný çoktan aldý Yýldýzlar içimde kaldý Zühre’si senden uzakta Kanat çýrpan an kasý aðlýyor þimdi
Gözlerim arýyor var mýsýn sende Bir mahkûm cezasý çekerim bende Soluyor çiçekler öptüðüm tende Gelsin baharlarýn güneþim artýk
Sabahýn gözyaþý þebnem olmuþ Gül yanaklarýnda Efkâr daðlarda duman duman Aðlýyor þimdi sevda duraklarýnda Bir deli dalgadýr savurdu beni Gözyaþlarýnýn merhametine Bir ölüm çukurudur gözlerin Düþürdü beni akrebin kýskacýna Kurtar desem beni kurtarýr mýsýn yar ey! Yar ey! Bu akþamda ölüyorum
Kýþ baharým bil artýk Sana hasret baharlardayým yar ey! Yar ey!
Hassa 30/05/2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.