FETİH ve AYASOFYA

Ýstanbul kesinlikle fethedilecek bir gün,
Gösterilen bu hedef özel, büyük ve özgün.

Son Rasul tarafýndan bir müjde verilmiþti,
Bu müjde gönüllerde, ruhlarda örülmüþtü.

Mutlaka gerçekleþir, Peygamber sözüdür bu,
Maneviyatla bakan Nebi’nin gözüdür bu.

Bu müjdeyi duyanlar harekete geçtiler,
Vuslata ermek için þehadeti seçtiler.

Ordular yürüdü hep zafere ermek için,
Konstantinopolis’i, Ýslâmbol görmek için.

Eyüp Sultan da geldi ilerlemiþ yaþýnda,
Ýstanbul’un aþký var ekmeðinde aþýnda.

Övgüye nail olmak, en büyük bahtiyarlýk,
Engel olamaz buna olsa da ihtiyarlýk.

Ýstanbul önlerinde, kaldý o güzel insan,
Fetihten sonra oldu, inananlara ihsan.

Övgüye ulaþmaktý ordularýn hedefi,
Her birine yeterdi bu müjdenin þerefi.

Asýrlar sonra ordu son defa çýktý yola,
Fetih inancý ile yürüdüler kol kola.

Sultan Mehmet Komutan, Akþemseddin’di mürþid,
Tevhid uðruna düþtü kabre binlerce þehid.

Madden manen hazýrdý Sultan Fatih olmaya,
Ebeden gönüllere Allah için dolmaya.

"Ýstanbul’u alýrým ya da Ýstanbul beni",
Bu azim, bu inançla giydi beyaz kefeni.

Þahi Toplarý yýktý o güçlü kaleleri,
Yerle bir etti suru yürüyen kuleleri.

Yükseldi her bir yerden “Allah Allah!” nidasý,
Haykýrýyor yiðitler hep þehadet sedasý.

Karadan indirildi Haliç’e tüm gemiler,
Þaþtý kaldý haçlýlar, destekçisi hamiler.

Dikmiþti Al Sancaðý ele geçen surlara,
Þehittir Ulubatlý, gömüldü asýrlara.

Ýnanç, azim birleþti, kalpler imanla doldu,
Cihad, dua kaynaþtý zafer müyesser oldu.

Ýstanbul’a kavuþtu on binlerce mücahid,
Çað açýp çað kapatan, bu fethe âlem þâhid,

Konstantinopolis’i alýnca oldu Fatih,
Tarihler þöyle yazdý; Yeni çað açan fetih.

Övülen þanlý asker, Bizans’ý kalpten vurdu,
Ýstanbul oldu o an Müslüman Türk’ün yurdu.

Müjde gerçekleþmiþti Ýslâm oldu Ýstanbul,
Fatih’in emaneti nezdimizde çok makbul.

“Ýstanbul’u fetheden o ne güzel komutan,
O askerler ne güzel”, yazdýlar büyük destan.

Ayasofya’dan hemen yükseldi ezan sesi,
Tüm gönülleri sardý, fethin mânâ nefesi.

Asýrlar geçmiþti ki kapandý Ayasofya,
Hüzün doldu üstadýn haykýrdýðý Sakarya.

Minareleri susmuþ, namazsýzdý mihrabý,
Ezanlar okunmazken büyüdü ýzdýrabý.

Ýstanbul Fatihinin gözyaþlarý çaðladý,
O mahzun bakýþlarý yürekleri daðladý.

Bir gün geldi son buldu hüzün, özlem ve kasvet,
Baðýrlara basýldý sona erdi bu hasret.

Yýllardýr bekliyorduk geldi o özlenen gün,
Sonsuza dek bitmesin, hamdle doluyuz bugün.

Zincirleri kýrýldý, Ayasofya açýldý,
Fethin manevi nuru bütün yurda saçýldý.

Allahuekber sesi sardý bütün cihaný,
Haçýn gücü eridi, kazandýk imtihaný.

Kalktý üzerimizden Fatih’in bedduasý,
Eyyüb el Ensari’nin kabul oldu duasý.

Bitmez bizde Fatihler, fetihlere taliptir,
Allah’ýn vaadi var, Hak batýla galiptir.

Dinmesin Ýstanbul’da nuru ilahi vahdet,
Semalarda çýnlasýn Ezanlar ebed müddet.

Bayraðýmýz inmesin, dalgalansýn göklerde,
Fethin büyük manasý derinlerde, köklerde.

Salih Sedat’ýn ruhu Ýstanbul’la dinlenir,
Dilerim ki Ýstanbul hep bizimle þenlenir.
SALÝH SEDAT ERSÖZ
Sosyal Medyada Paylaşın: