Anlarsın bir gün !

Giderken yüreðinde býraktýðým boþluðu.
Anýlarý duvara astýðýn gün anlarsýn.
Hikayemize uyan, en anlamlý baþlýðý
Herkesten umudunu kestiðin gün anlarsýn.

Çaresizlik içinde, görünce bir kadýný.
Zorlanýnca söylerken, ona kendi adýný.
Yalnýzlýðýn o acý, geniz yakan tadýný.
Çýt çýkmayan bir eve, küstüðün gün anlarsýn.

Artýk evine çerez bile almadýðýnda.
Kapýn hiç vurulmayýp, zilin çalmadýðýnda.
Bir bardak çay koyacak, kimse kalmadýðýnda.
Yarana bir avuç tuz, bastýðýn gün anlarsýn.

Olur olmaz þeylere, her gün aklýn takýlýp.
Matem havasýndaki, bir odaya týkýlýp
Hayat anlamsýz gelip, yaþamaktan sýkýlýp.
Yata yata yataðý, yastýðýn gün anlarsýn.

Kazanýmýn altýna, odun kýrdýklarýnda.
"Er kiþi niyetine" saflar kurduklarýnda.
"Nasýl biriydi?" diye, beni sorduklarýnda.
Tek kelime etmeyip, sustuðun gün anlarsýn.

(Onuncuköylü)
Sosyal Medyada Paylaşın: