BELİRSİZİM

Belirsizim.
En aysar kuþun kanadýnda,
acemi bir bulutum þimdi.
Karamsar ýslýðýyla
rüzgâra kapýlmýþ,
kesik nefesler yumaðýnda kalbim.
Pazartesilere baðladým,
cuma gecesi yakarýþlarýmý.
Çatýsýz ve direksiz gökyüzünün
gözyaþlarýyla ýslandým,
yeniden bebek doðdum saçaklarýnda.
Kaktüse düþen,
son çið damlasý kadar yalnýzým.
Belirsizim.
Hýrpalanan ruhumun
sinmiþliði kadar kimsesiz,
yuvasýnýn rotasýný unutmuþ
bir yavru kuþ kadar telaþlý yüreðim.
Belirsizim.
Ayrýlýk kasetine final olmuþ
en hüzünlü þarkýlarýn
notalarý kadar acizim.
Bir sineye
bir göz damarlarýna
depremler yaþatan
kederli sancýlar kadar pervasýzým.
Belirsizim.
Kabuk baðlamamaya ant içmiþ,
en hüzünlü yaralar kadar sebatsýz,
sargý bezlerindeki
iplikler kadar tutarsýzým.
Ey karanlýklarýn sebatsýzý,
Ey ölümcül yöneliþlerin takatsizi,
Uçuk tutkularýn en çulsuzu,
Yavaþ yavaþ ve derinden ak yüreðime.
Belirsizim.
En gür pýnarlarýn baþýnda,
kuru ve çatlak dudaklara mahkûm
bir çobanýn kavalýna ses veren,
derin kederler kadar yuvasýzým.
Tarifsiz bir sevdada,
çiçeðinde ýþýðýný gizleyen
bir incir kadar yalnýzým.
Sosyal Medyada Paylaşın: