Eski tadý yok!
Ne hayal kurmanýn
Ne de umut etmenin
Dünyanýnda tadý tuzu kalmamýþ artýk
Gök taþýmý düþüyor
Meteor mu yaðýyor yaðsýn
Sen kimsin ki, iki kemik etten bir duvarsýn
Onuda varsýn virüs fareleri kemirsin
Kuruyan topraklarýn umurunda mýsýn sanýrsýn?
Doðmuþuz dünyanýn sonuna
Düþmüþüz paçalý donuna
Sonra dört bir yandan tüm pislikler
Hay Allah’ým ya!
Öyle böyle deðil üþümekten usanýrsýn
Sonra yanmaktan yakýnýrsýn
Tam feraha çýktým derken
Bu kez insanla sýnanýsýn
Sahi ey insan!
Sen kendini ne sanýrsýn?
Belayý çaðýrýr, kötüyü taa uzaktan tanýrsýn
Yine de düz ovayý, yokuþ diye týrmanýrsýn
Minik minik adýmlarsýn dünyada,
Sonra büyük büyük adamlarla dolanýrsýn
Seversin sevdikçe, ürersin, çoðalýrsýn
Erkek olana mavi, kýz olana pembe yakýþtýrýrsýn
Dünyanýn kuralý bitmez
Sen o kurallarýn var olan son atasýsýn
Yine tadý yoktur.
Ne hayal kurmanýn
Ne de umut etmenin
Sebebi malumdur
Davete icabetten dünyaya gelmenin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.