Her akþam üstü bu saatlerde Alev kokulu tufanlar çöküyor Bakir umutlarýn ense köküne.. Dev bir örümcek misali çaresizlik Çelikten aðlar örüyor yüreðime. Yaslanýp bir duvar dibine Aðlamak istiyorum..
Her gece bu saatlerde, Ak kefenlere bürünmüþ Uzanmýþ yatýyor Musalla taþýnda saadetler.. Sadakat sudan ucuz Para etmiyor vefa. Sabahý olmayan Ölüm uykusunda yüreðim, Karabasanlarla boðuþuyor. Hangi ele uzansam, Hangi dala tutunsam kâr etmiyor. Çaresiz Aðlamak istiyorum...
Her ayrýlýk saati vurduðunda Kimsesiz bir deniz ortasýnda Yedi baþlý ejderha gibi Vahþi dalgalar dövüyor yüreðimi. Üþümek, Yanmak, Yok olmak arasý bir þey. Çaresiz Aðlamak istiyorum. Aðlamak ayýpmýþ, kimin umurunda... Aðla aðlayabildiðin kadar.. Osman Karaarslan
Sosyal Medyada Paylaşın:
osmankaraarslan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.