YİNE VERİR GÖNÜLDEN

YÝNE VERÝR GÖNÜLDEN

Yel gibi gelip geçti þu dünyada ömrüm;
Melek-ül Mevt elinden kaçaný görmedim.
Akla gelmez iþlerle heba oldu günüm
Palavrayla göklerde uçaný görmedim.

Adem oðlu çok zayýf dumanlýdýr baþý,
Ne mümkündür götürmek yapayalnýz iþi,
Aklýna pek getirmez yazýn kara kýþý
Bu alemden yüküyle geçeni görmedim.

Yürekten olsun aþkýn - olmasýn bir heves,
Sermayen olan hayat biter nefes nefes,
Ýmtihandýr bu kader yaþar onu herkes
Rüzgâr ekince yeli biçeni görmedim.

Dünya üstünde zaman evrende çok kýsa,
Ne gelirse baþýna sabret - etme tasa,
Yýkmýþ sinek Nemrut’u ibretlik bir kýssa
Saltanatýyla birlik göçeni görmedim.

Bencillik, kibir, inat verir kalbe zarar,
Akýlsýzca olan naz; aþýðý hep yorar,
Düþünmeden söylenen söz çok gönül kýrar
Yâr diye yeni sayfa açaný görmedim.

Ressam Halil, aþk ehli olandan al balý,
Bir baþkadýr dünyanýn - Dosta - giden yolu,
Yine verir gönülden açmýþ iki eli
Ýnsana kolay yolu seçeni görmedim.

Halil GÜLEL
Düsseldorf / 26.05.2020
(Gül)
Sosyal Medyada Paylaşın: