Gitmeyin

Onca çiçek böcek dururken
Ben neden mi sevdayý, ayrýlýðý anmalýyým?

Ne yani,
Özlemin bin hali içimde yaþýyorken
Þiirlerimde bayramý, noeli mi anlatmalýyým?
Haksýzlýk deðil mi hala kanayan yaralarýma?
Unutamamýþ zihnimi nasýl kendimden uzaklaþtýrayým?

Gecenin bir vakti hadsizce yaðmalanan,
Ýhanetle boðulan sevdalara nasýl kýyayým?
Susarsam kim söyleyecek?
Kim duyacak onca ah göðe yükselirken?
Ardýna bakmadan gidenlere
Gidip de dönmeyenlere kim sövecek?

Mutlulukmuþ, hadi oradan!
Aþkýn altýn kaplama bir hançer olduðunu,
Ayrýlýðý, aþký hiç anlamamýþlarýn uydurduðunu,
Gidenler þarap içerken,
Kalanlarýn kadehlerine gözyaþý doldurduðunu,
...
Kim söyleyecek?
Kim haykýracak boðazýnda düðümlenen sesiyle;
Gitmeyin!

Sahi siz hiç tattýnýz mý?
Ayrýlýðýn ardýnda býraktýðý özlemi?
Gökten yaðan meteorlar gibi
Yüreði delik deþik eden yalnýz geceleri
Yemenin içmenin tat vermediði
Tek memleketin özlem olduðunu,
Bir an olsun hissettiniz mi?

Uðraþmayýn susmayacaðým!
Avucumda binbir parçaya bölünmüþ bir kalple,
Ömrümden yýrttýðým, yaþanmamýþ tüm boþ sayfalara,
Kalemimden kan damlayana,
Siz gidenler anlayana kadar yazacaðým!
Gitmeyin!...


Sosyal Medyada Paylaşın: