FAKİR ÖLDÜ KALENDER

   FAKÝR ÖLDÜ KALENDER

Bakýþlarý donuk, düþünceliydi
Kafa selâmýný verdi Kalender
Her zaman sözleri tek heceliydi
Çay dedi, tütünü sardý Kalender.

Havalar serince, biraz ayazdý
Saçlarý boyalý, þakak beyazdý
Eliyle havaya birþeyler yazdý
Gözlerini kýsýp, daldý Kalender.

Olmadý bir türlü hesap tutmadý
Yazdýklarý kafasýna yatmadý
Boynundaki bez mendili katladý
Yazdýðýný tek tek sildi Kalender.

Kalktý sandalyeye çýkýp çömeldi
Eðerek baþýný, biraz bekledi
Mýrýldandý sessiz birþey söyledi
Havada çarparak, böldü Kalender.

Olmuyordu böyle, olmuyor iþte
Evdeki çarþýya uymuyor iþte
Ne yapsa boþluk dolmuyor iþte
Çaresiz çaresiz güldü Kalender.

Yüzünde çizgiler elinde nasýr
Altmýþ beþlik ömür sanki bir asýr
Pes eden bakýþla, þahsa münhasýr
Sessizce suçunu sordu Kalender.

Suçlu ne kalemdi, ne de kâðýttý
Biçare gülüþler, gizli aðýttý
Adaletsiz dünya, dertler daðýttý
Aslan payý senin oldu Kalender.

Ahlas gördü naçar, garip hâlini
Doðrultmadý kader onun belini
Ansýzýn dünyadan çekip elini
Fakir idi, fakir öldü Kalender.

                 Mustafa Erdal(Ahlas,)








Sosyal Medyada Paylaşın: