FERMAN!

FERMAN!

Nasýl veriyorum, ele talkýný!
Salkýmlarý sorman, bölemiyorum..
Ýslah ediyorum, þehir halkýný!
Derdime bir derman, bulamýyorum..

Özüm tutuþuyor, beden yanýyor!
Hatlar karýþýyor, kalp inanýyor!
Hoþça kal diyorum, çakal sanýyor!
Nerede bu orman, bilemiyorum..

Yüze bakmýyorum, geçiyor füze!
Sayý takmýyorum, doksaný düze!
Rüzgâr ekmiyorum, fýrtýna bize!
Hasadýmdan harman, alamýyorum..

Dertliyim diyenler, gelmez dermana!
Aðaç odun uymaz, sözde fermana!
Baltalar girmemiþ, þu saf ormana!
Oldum karman çorman, dalamýyorum..

Fermanýmdýr deyû, deyiverdiydim!
Sanal âlemlere, yayýverdiydim!
Senede on iki, ayý verdiydim!
Kendime bir ferman, kýlamýyorum..

Murat Kahraman Murâdî
20.02.2022/Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: