Geceyi samanyolunda yaþýyor mavi yürekli yýldýzlar bir de sen kayboluyorum yaralý sabahlarda beyaz acýlarýn gölgesindeyim, bazan çýkarým daðlara koklamak için sensiz havayý boðulur gibi olur düþlerim maviler gider gökyüzünden dereler susar ýrmaklar kurur çiçeksiz gülsüz bahçeye döner sanki hayat durur sessizce sensizce, özlemlerin kokuyor zaman yol uzun karanfil sabýrsýz sular yükseliyor gözlerimde hava uçurum renginde saçlarýn ve akþamýn karanlýðý habersiz esiyor yüreðimde kutsal tapýnaðýndayým sevdanýn senin, günbatýmý ve þarap kýrmýzýsý yakamozlarý içiyorum ben...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Çeçenoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.