Kimim kimsemdin...

al mazimi eskici götür benden uzaklara
dönme eskici küsüm geçen anýlara
kalmasýn bana hiç bir hatýra
sil rafta kalan tozlu izleri
keder öðütüyor anýlarý al eskici al kalmasýn hiç bir hatýra
ömür çarkýnda ne büyük zalimsin hayat

oysa ne düþler kurmuþtu gözlerin renginde
söylenmeyen sözler vardý fýsýldandý üç kere yürek hanene
duymadýn ...
yaný baþýnda ne baharlar tutuþtu görmedin
varlýðýnla þükürler sürerken çocuklar gibi
sen elldin kimseziz yanýna
ah eskici sorma birdaha yak þimdi tüm maziyi

sevdalý gülüþe fedaydý bir ömür
ýhlamur kokusunda dolaþan kokun sinmiþ odaya
oysa sendin aþký ruha üfleyen
sendin satýr arasý masal tadýnda sevmeyi öðreten
sendin kalp ritmiyle dans eden kumrularý anlatan
sendin acýyan yaraya aþkla üfleyen
sendin ey yar çocuk gülüþlerle kanayan yaraya kafa tutan
al eskici kapansýn þu yara al ve git sorma

düþleri býrak eskici sesizliðin dili anlatýr þiirlerde
söylenmeyen sözler üzerine yemin olsun ki
bitmicek bir ezginin son demine varana dek
tutuþturup hasreti saklýyacaðým avuçlarýmda...



Sosyal Medyada Paylaşın: